Tłumacze przysięgli są w Polsce uznawani za osoby zaufania publicznego, podobnie jak notariusze. Taka osoba musi być wpisana na listę Ministerstwa Sprawiedliwości, natomiast sama ich praca jest regulowana ustawą. Czym się różni tłumacz od tłumacza przysięgłego? Ta druga grupa posiada możliwości tłumaczenia przysięgłych, które zalecane są na potrzeby spraw instytucji państwowych i urzędów.
Zgodnie z Ustawą z dnia 25 listopada 2004 roku o zawodzie tłumacza przysięgłego, każda osoba, która pracuje w ten sposób, może poświadczać tłumaczenia i odpisy pism za pomocą podpisu elektronicznego. Lecz jednak warunek jest taki, że musi to być kwalifikowany podpis elektroniczny.
Dzięki takiemu e-podpisowi tłumacz przysięgły może sprawniej kontaktować się i przekazywać dokumentację do administracji publicznej takich jak: Urzędy Skarbowe, ZUS, KRS czy jednostki samorządu terytorialnego. Tłumacze mogą elektronicznie podpisywać np. umowy cywilnoprawne. Mogą również brać udział we wszelkiego rodzaju aukcjach czy przetargach internetowych. Podpis kwalifikowany jest narzędziem do potwierdzenia własnej tożsamości.
Dzięki e-podpisowi kwalifikowanemu tłumacz przysięgły może generować ogromne oszczędności czasowe. Taki tłumacz nie musi korzystać z usług pocztowych czy kurierskich, które dostarczają tłumaczenie w przeciągu 2-3 dni roboczych. Tłumaczenie w wersji elektronicznej jest szybciej dostarczane do odbiorcy oraz jest mniejsze ryzyko, że się zgubi czy zniszczy.
Korzyści związane z podpisywaniem dokumentów elektronicznie to: